Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Προς Αφεντικό:

Το να έχεις αφεντικά είναι κακό, το να έχεις αφεντικά που ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΑΝ τη θέση τους είναι ακόμα χειρότερο!!!

To you Mr - I think I'm Big Shot - Boss: Τζαι εγώ αν τα έβρισκα έτοιμα που τον παπά μου ήταν να έπαιζα την ωραία. Τσιγγούνη!

Που εννα μου πάει...Έν θα κερδίσω το Τζόκερ για να σας αγοράσω???

Υ.Γ.1. Ευτυχώς εν παρασκευή...

Υ.Γ.2. Βρίστε τα αφεντικά σας ελεύθερα!

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Όταν είσαι down...

Όταν είσαι down, έχεις τις μαύρες σου και νίωθεις ότι όλα σου πάνε στραβά κι ανάποδα. Όταν θες να βάλεις τα κλάματα και επιθυμείς όσο τίποτε άλλο να εξαφανιστείς. Όταν αισθάνεσαι ότι η ζωή σου έχασε κάθε νόημα και ότι δεν βρίσκεις πια λόγο να χαμογελάς.
Τότε να σκέφτεσαι ότι:
Δεν μπορεί, για να είναι όλα τόσο χάλια, κάτι καλό θα συμβεί!!

Σύντομα ελπίζω...

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ!!

Λοιπόν! Είπαμεν ότι πιάσαμε πάτο, αλλά κανεί παράπονα τζαι κλαψουρίσματα. Ούτως ή άλλως εν εγώ που φουμίζουμαι ότι είμαι που τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος.

Είχα υπόψη μου να κάμω σήμερα 4-5 εξομολογήσεις που τον πάτο (του στυλ το Σάββατο επίττωσα τζαι έστειλα του sms) αλλά όχι...Τέρμα! Τώρα μόνο θετική ενέργεια και χαρούμενες σκέψεις.

Για αυτό φοράω το πιο μεγάλο μου χαμόγελο, ρίχνω τη χρυσόσκονη μου (νέες ποσότητες χρυσόσκονης παραλήφθηκαν πρόσφατα) και λέω καμιά εκατοστή φορά στον εαυτό μου ότι ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Πιάσαμε πάτο...

Άλλοι τζοιμούνται τζαι η τύχη τους δουλεύκει...on the other hand η δική μου η τύχη τον τελεύταιο καιρό είτε τζοιμάται, είτε δουλεύκει με κανονικά!!!
Ε κανεί ρε...give me a break!
O φίλος μου εχώρισεν με, στη δουλειά ποφκάλλομαι τζαι εκτίμηση που τα αφεντικά καμία - μόνον μουρμούρα, που τα έξοδα εν αναπνέω, ακόμα τζαι το κινητό μου έσπασεν....Πάτος λαλώ σας, πάτος...
Αν υπάρχει κανένας φύλακας άγγελος δαμέ γυρον νομίζω εν ώρα να ξυπνήσει...Need all the help I can get!

Υ. Γ. Σήμερα γράφω στα κυπριακά γιατί μόνον έτσι μπορώ να εκτονωθώ...

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ

Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, δεν ξέρω ακριβώς το πως ή από πότε, αλλά έχω με κάποιο τρόπο αποκτήσει την πεποίθηση ότι κάποια αντικείμενα φέρουν τόση αρνητική ενέργεια που είναι ικανά να παρέμβουν - με αρνητικό πάντα τρόπο - στην εξέλιξη της φυσιολογικής πορείας της καθημερινότητας και των γεγονότων.
Και εξηγώ: Για παράδειγμα τα δώρα των πρώην.
Σίγουρα αγαπητέ πρώην όταν μου χάριζες εκείνο το ρολόι ξεχείλιζε η καρδιά σου από αισθήματα αγάπης και έρωτα, αλλά μου λες σε παρακαλώ γιατί από τη μέρα που χωρίσαμε κάθε φορά που το φοράω μου πάνε όλα στραβά;;;
Και αν ήταν μόνο το ρολόι πάλι καλά. Έλα που το ίδιο συμβαίνει πάνω κάτω με όλα τα υπόλοιπα δώρα σου!!
Άρα...άρα φυλάγονται όλα στα κουτιά τους και παίρνουν τη θέση τους στη σοφίτα, δίπλα από άλλους ξεχασμένους θησαυρούς.
Άντε να δούμε πότε θα μας χαμογελάσει και εμάς λίγο η τύχη...