Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Πάει ο παλιός ο χρόνος...

Συμπεράσματα 2009:
1. Όταν πιάσεις πάτο, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ανεβείς!
2. Ένας χωρισμός, όσο επώδυνος κι αν είναι, είναι πάντοτε η αρχή για κάτι καλύτερο!
3. Κάποιες φορές αποδεινκύεται πολύ καλό να δίνεις δεύτερες ευκαιρίες στους ανθρώπους...φτάνει βέβαια να το αξίζουν...
4. Όταν τα πράγματα πάντε χάλια, συνήθως συμβαίνει κάτι πολύ μα πολύ καλό!

Καλύτερη συμβουλή του 2009:
"Αν δεν σε κάνει να γελάς, παράτα τον..."

Απορία που αφήνει πίσω του το 2009:
Αν είσαι με κάποιον και η καρδιά σου χτυπά για κάποιον άλλο, ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;

Τι θα πάρουμε μαζί μας στο 2010:
Το χαμόγελο και τη θετική σκέψη.

Τι θα αφήσουμε πίσω μας:
Ότι μας έκανε να απογοητευτούμε.

New Year's Resolution:
Να είσαι ΠΑΝΤΑ ο εαυτός σου!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

Η εκδίκηση και εγώ

Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Έτσι έχουν να πούν. Υποτίθεται ότι παίρνοντας την εκδίκηση σου νιώθεις υπέροχα. Είναι έτσι όμως;
Λίγες μέρες πριν, σε ένα πάρτυ, με είδε, μαζί με το νέο μου αμόρε, ο πρώην (αυτός που με παράτησε 5 μήνες πριν, λέγοντας μου ότι "κάτι λείπει"). Λογικά θα έπρεπε να νιώσω υπέροχα βλέποντας το χαμένο του βλέμμα. Άλλωστε στις φίλες μου αυτό είπα. Είπα πόσο τέλεια αισθάνθηκα που τον εκδικήθηκα έστω και τώρα, έστω και με αυτόν τον τρόπο. Καθόλου όμως δεν ένιωσα έτσι.
Η αλήθεια είναι ότι λυπήθηκα πραγματικά...Λυπήθηκα που ήρθαν έτσι τα πράγματα. Γιατί μέσα μου - βαθυά μέσα μου - ίσως και να ήθελα να ήταν ο πρώην στο πλάι μου σε εκείνο το πάρτυ...Αλλά αυτό δεν θα το μάθει ποτέ κανείς!

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Great Sexpectations

You meet the perfect man. You date for like a couple of weeks. He is the perfect gentleman. Charming, succesful, confident. The guy you wanna take home to meet your mom.
And then that moment comes. The two of you in the bedroom. You just cannot wait....
You imagine fireworks, you expect magic, you unticipate passion...you get 1 (one, ένα, un, uno, ein) minute instead....
Houson we have a problem!!
p.s. Ευτυχως που το φως ηταν κλειστον τζαι εν είδεν το ύφος σου...

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Office News

Μόλις με ενημέρωσε ο Σπιούνος ΙΤ Specialist του γραφείου ότι θα εγκαταστήσουν ένα σύστημα για να ελέγχουν τα αφεντικά σε τι ιστοσελίδες μπαίνουμε σε ώρα εργασίας....Γκρρρρρρ..........
That means τέρμα το Blogging during office hours....ΚΛΑΨ ΚΛΑΨ

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

$%@#*&^$!@...

Σήμερα, φακκώ την τζεφαλήν μου πας τον τοίχο...απλά ελπίζω να μην τα σκάτεψα όλα. Έσιει που το πρωιν λαλώ προσευχές τζαι περιμένω να γίνει το θαύμα. Τη Δευτέρα θα ξέρω...

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Μάθημα χορού.

Αγαπητέ συμμαθητή του χορού,

εν κανεί που εκάμαμεν 1 ολόκληρο χρόνο να έβρουμεν ευγενικόν τρόπο να σου πούμεν να λούννεσε πριν έρτεις στο μάθημα τζαι να βάλλεις τζαι αποσμητικόν, φέτος εκουβάλησες μας τζαι τον tone deaf, ατάλαντο φίλο σου, που εχτές εθεώρησεν το καλή ιδέα να φάει μισόν κιλό κρεμμύδκια πριν να έρτει να χορέψει.
Τζαι εν κανεί που εσυμβιβάστηκα τζαι εκατέβαλλα υπεράνθρωπες προσπάθειες για να χορέψω με τον tone deaf/ατάλαντο/κρεμμυδοφαγάνα συμμαθητή, ξαμολά κάποιος μιαν κλανιά σε ανύποπτο χρόνο τζαι εφύρτηκα που τα καλά.
Μα εν μάθημα χορού τούτο σιόρ, όξα μάθημα εξόντωσης;;;

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Proud!

Είναι παράξενο, αλλά κάποιες φορές μια πράξη μας τόσο ασήμαντη και καθημερινή ή κάτι τόσο μικρό, τόσο ασήμαντο, τόσο απλό, μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε τόσο π ε ρ ή φ α ν ο ι, όσο κανένα άλλο μεγάλο επίτευγμα μας.

Έτσι και το δικό μου χθεσινό "ΟΧΙ".

I feel so proud man, so proud!!

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Πρόσκληση

Αν θέλεις να προσκαλέσεις κάποιον κάπου (π.χ στο πάρτυ που θα κάνεις για την ονομαστική σου γιορτή - λέμε τώρα) μπορείς απλά να του πεις "Απόψε στις 9, θα κάνω ένα πάρτυ στο ................................ θα σε περιμένω" ή "θα χαρώ πολύ να σε δω απόψε στο .......................".
Επίσης μπορείς να χρησιμοποιήσεις και φράσεις όπως "Είσαι ευπρόσδεκτος στο πάρτυ μου..." ή "Κάνω ένα πάρτυ για τη γιορτή μου, αν δεν έχεις κανονίσει κάτι άλλο/αν μπορείς να τα καταφέρεις ,έλα......" κλπ.
Εννοείται βέβαια ότι αν έχεις μεγάλη άνεση με τον άλλο απλά του λες "Φίλε απόψε είναι το πάρτυ μου, έλα!"
Το "αν θέλεις να έρθεις, παρε με τηλέφωνο" που ακριβώς το έχεις δει γραμμένο;;; Ρε φίλε εγώ απλά πήρα να σου ευχηθώ, αν δεν ήθελες να με καλέσεις δεν ήσουν υποχρεωμένος. 'Ενα ευχαριστώ θα ήταν αρκετό...

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

High Hopes

You called and you said you were thinking of me. You promised to take me for a ride on your bike on Sunday. I was happy but also reserved. I didn't want to set my hopes high.

Next I saw you by chance. It was raining and you were soaking wet. I thought "So cute"... My hopes started to rise.

But then it was Sunday and you didn't call...People sometimes disappoint me...

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

6

Φίλε μου, περνώ σε 6 (ΕΞΙ) χρόνια...Τον τζαιρόν που εσύ αποφοιτούσες που το σχολείο εγώ είχα ήδη πτυχίο, μάστερ τζαι work experience. Εγώ τωρά είμαι σε φάση που θέλω να κάμω δικά μου κοπελλούθκια, όι να αναγιώνω το κοπελλούιν άλλου. Όταν λέω σε κάποιον "μωρο μου" εν τζαι σημαίνει ότι θέλω να το εννοώ κυριολεκτικά.
Πέ μου, γιατί επιμένεις;; Γιατί;; Πε μου, γιατί με κολάζεις;;;;
Αφού απέχουμεν πολλά. Αφού εν έχουμεν τίποτα κοινό. Αφού τούτη η σχέση εν καταδικασμένη πριν ξεκινήσει. Αφού εν έχουμεν μέλλον. Ένεν;;;

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

ΔΙΛΗΜΜΑ

Τζαι άμαν αποφασίσουν να επιστρέψουν, έρκουνται πίσω ούλλοι μαζίν. Τζαι ο πρώην - τζείνος που μου είπεν να χωρίσουμεν την ημέραν που εκλείσαμεν τα εισητήρια για τα summer holidays - τζαι ο άλλος - που το έκοψεν πριν καλά καλά αρκέψει γιατί ημιsh εν θα άντεχα τα ωράρια του και τον τρόπο ζωής του (!!!) - (Μα παν καλά οι άντρες???)
Ούφφου...τζαι που την μιαν να θέλω να τους ασσιχτιρίσω τζαι τους δκυό, τζαι που την άλλη να μπαίνω στον πειρασμό να απολαύσω το γεγονός ότι ήρταν πίσω γονατιστοί... Λες τζαι έχω ένα δκιαολούιν που την μιαν, τζαι έναν αγγελούιν που την άλλην...ΔΙΛΗΜΜΑ.

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Επιστροφή...

Μόλις επέστρεψα. Που ήμουν δεν έχει σημασία, σημασία έχει ότι πέρασα υπέροχα!
Ήταν από εκείνα τα ταξίδια που πας για επαγγελματικούς λόγους, αλλά στο τέλος σου βγαίνουν καλύτερα και από διακοπές.
Είναι πάντα τόσο όμορφο να περπατάς στους δρόμους μιας άγνωστης πόλης ανακαλύπτοντάς την, να θαυμάζεις από κοντά ένα φημισμένο έργο τέχνης που μέχρι πρόσφατα το έβλεπες μόνο σε φωτογραφίες, να απολαμβάνεις καινούργιες γεύσεις, καινούργιες μουσικές...και να διαπιστώνεις πως σε όλο τον κόσμο οι άντρες φλερτάρουν ακριβώς το ίδιο (σε διαφορετικές μόνο γλώσσες)!!

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Το πρώτο δώρο


Αυτό είναι ένα μπρελόκ.
Αυτό το μπρελόκ είναι το πρώτο δώρο.
Αυτό το μπρελόκ μου το δώρισαν για να βάλω πάνω τα κλειδιά μου.
Τα κλειδιά του ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ ΜΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ.
Αυτό το μπρελόκ είναι το ΠΡΩΤΟ ΔΩΡΟ που έλαβα, με την ευκαιρία αγοράς του ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ ΜΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ, του ΠΡΩΤΟΥ, ΟΛΟΔΙΚΟΥ ΜΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ...
Έτσι είναι, για να αλλάξεις την τύχη σου, πρέπει καμιά φορά να πάρεις πολύ δραστικά μέτρα...έστω και αν αυτό σημαίνει πως μπήκες στα χρέη για τα επόμενα 30 χρόνια...




Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Προς Αφεντικό:

Το να έχεις αφεντικά είναι κακό, το να έχεις αφεντικά που ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΑΝ τη θέση τους είναι ακόμα χειρότερο!!!

To you Mr - I think I'm Big Shot - Boss: Τζαι εγώ αν τα έβρισκα έτοιμα που τον παπά μου ήταν να έπαιζα την ωραία. Τσιγγούνη!

Που εννα μου πάει...Έν θα κερδίσω το Τζόκερ για να σας αγοράσω???

Υ.Γ.1. Ευτυχώς εν παρασκευή...

Υ.Γ.2. Βρίστε τα αφεντικά σας ελεύθερα!

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Όταν είσαι down...

Όταν είσαι down, έχεις τις μαύρες σου και νίωθεις ότι όλα σου πάνε στραβά κι ανάποδα. Όταν θες να βάλεις τα κλάματα και επιθυμείς όσο τίποτε άλλο να εξαφανιστείς. Όταν αισθάνεσαι ότι η ζωή σου έχασε κάθε νόημα και ότι δεν βρίσκεις πια λόγο να χαμογελάς.
Τότε να σκέφτεσαι ότι:
Δεν μπορεί, για να είναι όλα τόσο χάλια, κάτι καλό θα συμβεί!!

Σύντομα ελπίζω...

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ!!

Λοιπόν! Είπαμεν ότι πιάσαμε πάτο, αλλά κανεί παράπονα τζαι κλαψουρίσματα. Ούτως ή άλλως εν εγώ που φουμίζουμαι ότι είμαι που τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος.

Είχα υπόψη μου να κάμω σήμερα 4-5 εξομολογήσεις που τον πάτο (του στυλ το Σάββατο επίττωσα τζαι έστειλα του sms) αλλά όχι...Τέρμα! Τώρα μόνο θετική ενέργεια και χαρούμενες σκέψεις.

Για αυτό φοράω το πιο μεγάλο μου χαμόγελο, ρίχνω τη χρυσόσκονη μου (νέες ποσότητες χρυσόσκονης παραλήφθηκαν πρόσφατα) και λέω καμιά εκατοστή φορά στον εαυτό μου ότι ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Πιάσαμε πάτο...

Άλλοι τζοιμούνται τζαι η τύχη τους δουλεύκει...on the other hand η δική μου η τύχη τον τελεύταιο καιρό είτε τζοιμάται, είτε δουλεύκει με κανονικά!!!
Ε κανεί ρε...give me a break!
O φίλος μου εχώρισεν με, στη δουλειά ποφκάλλομαι τζαι εκτίμηση που τα αφεντικά καμία - μόνον μουρμούρα, που τα έξοδα εν αναπνέω, ακόμα τζαι το κινητό μου έσπασεν....Πάτος λαλώ σας, πάτος...
Αν υπάρχει κανένας φύλακας άγγελος δαμέ γυρον νομίζω εν ώρα να ξυπνήσει...Need all the help I can get!

Υ. Γ. Σήμερα γράφω στα κυπριακά γιατί μόνον έτσι μπορώ να εκτονωθώ...

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ

Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, δεν ξέρω ακριβώς το πως ή από πότε, αλλά έχω με κάποιο τρόπο αποκτήσει την πεποίθηση ότι κάποια αντικείμενα φέρουν τόση αρνητική ενέργεια που είναι ικανά να παρέμβουν - με αρνητικό πάντα τρόπο - στην εξέλιξη της φυσιολογικής πορείας της καθημερινότητας και των γεγονότων.
Και εξηγώ: Για παράδειγμα τα δώρα των πρώην.
Σίγουρα αγαπητέ πρώην όταν μου χάριζες εκείνο το ρολόι ξεχείλιζε η καρδιά σου από αισθήματα αγάπης και έρωτα, αλλά μου λες σε παρακαλώ γιατί από τη μέρα που χωρίσαμε κάθε φορά που το φοράω μου πάνε όλα στραβά;;;
Και αν ήταν μόνο το ρολόι πάλι καλά. Έλα που το ίδιο συμβαίνει πάνω κάτω με όλα τα υπόλοιπα δώρα σου!!
Άρα...άρα φυλάγονται όλα στα κουτιά τους και παίρνουν τη θέση τους στη σοφίτα, δίπλα από άλλους ξεχασμένους θησαυρούς.
Άντε να δούμε πότε θα μας χαμογελάσει και εμάς λίγο η τύχη...

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

Τα αντίθετα και η έλξη

Ω, ναι! Τα αντίθετα, τελικά, έλκονται! Και είναι η άτιμη η έλξη αυτή των αντιθέτων τόσο μα τόσο έντονη, τόσο μα τόσο δυνατή. Σε κάνει να αναρωτιέσαι: Άραγε η ένωση των αντιθέτων θα είναι εξίσου έντονη, εξίσου δυνατή; Και μπαίνεις τότε στον πειρασμό...μπαίνεις στη διαδικασία να το σκέφτεσαι, να το φαντάζεσαι, να το επιθυμείς! Βαθυά μέσα σου ήδη το ξέρεις. Γνωρίζεις ότι δεν θα τα καταφέρεις να αντισταθείς. Τι κι αν αυτός είναι καλλιτέχνης κι εσύ μια καρριερίστα, τι κι αν αυτός στο πρώτο ραντεβού φοράει παντόφλες κι εσύ πανάκριβα δωδεκάποντα...Ξέρεις ότι θα υποκύψεις, ξέρεις ότι η έλξη θα υπερνικήσει και ότι το μετά καμία σημασία δεν θα έχει. Ότι είναι να γίνει, ας γίνει...

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Ο νόμος του Μερφυ

Τι είναι χειρότερο από το να σε χωρίζει ο φίλος/αγόρι/άντρας σου;
Να σε χωρίζει τη μέρα που κλείσατε τα εισιτήρια για τις καλοκαιρινές διακοπές!

Ο νόμος του Μέρφυ με ανακάλυψε και εμένα στην χειρότερη του έκδοχή.
Σύμφωνα με τον περιβόητο νόμο, τίποτα δεν είναι τόσο κακό που να μην μπορεί να γίνει χειρότερο.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι...Murphy up yours!!

Γιατί στην πραγματικότητα, τίποτα δεν είναι τόσο καλό που να μην μπορεί να γίνει καλύτερο!

Και όσο για τον πρώην: Σε ευχαριστώ που με απάλλαξες από το μαρτύριο να περάσω τις διακοπές μου με εσένα, διπλοπρόσωπε!!!

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

If everything happens for a reason, where's the reason?

Κάθε φορά που μας συμβαίνει μια μικρή, προσωπική καταστροφή - και μιλάω κυρίως για χωρισμό - οι καλοί μας φίλοι, ενίοτε και οι γνωστοί, μας παρηγορούν κυρίως λέγοντας ότι "όλα γίνονται για κάποιο λόγο" ή αν προτιμάτε στα αγγλικά "everything happens for a reason" ή σε πιο ελεύθερη μετάφραση "Δεν μπορεί; Και αυτός ο μαλάκας σε κάτι θα χρησίμευσε".
Έκατσε όμως ποτέ κανείς τους να μας βοηθήσει στ' αλήθεια να βρούμε αυτόν τον περιβόητο "λόγο"; Η΄αναρωτήθηκε ποτέ κανείς αν άνακαλύπτουμε αυτό το λόγο έστω σε μεταγενέστερο στάδιο. Χμ, μάλλον όχι...
Τελικά μάλλον ούτε εμείς οι ίδιοι ασχολούμαστε με την αναζήτηση του λόγου για πολύ. Αυτό που πραγματικά κάνουμε είναι να συνεχίσουμε τη ζωή μας, αφήνοντας πίσω μας ότι μας ενοχλεί και μας πληγώνει και προχωρώντας για καινούργια και καλύτερα πράγματα...
Γι' αυτό και εγώ προτιμώ τη σοφή φράση της Γιαγιάς, που λέει ότι "Όταν ο Θεός κλείνει πόρτες, ανοίγει καμαρόπορτες".

Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

Ουτοπία

Εκεί όπου όλα τα όνειρα πραγματοποιούνται, εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη απογοήτευση...
Γιατί άλλο να ψάχνεις να βρεις τη δική σου ουτοπία και άλλο να προσπαθείς να τη διατηρήσεις.

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

TOTAL BLACK OUT!!

Μέχρι πρόσφατα όταν μου έλεγαν κάποιοι ότι τους έχει τύχει να πάθουν black out και να μην θυμούνται τίποτε από κάποιο γεγονός, γελούσα, γιατί θεωρούσα ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν. Άλλωστε συχνά πυκνά περιφανευόμουν για την εξαιρετικά καλή μου μνήμη και για το ότι δεν ξεχνώ ποτέ την παραμικρή λεπτομέρεια.
Μέχρι που πριν λίγες μέρες μου έτυχε αυτό που θεωρούσα αδύνατο να συμβεί...
Μα να μου μιλάει ο άνθρωπος στο δρόμο για δέκα λεπτά, να με αποκαλεί με το μικρό μου όνομα, να με ρωτάει πως πάει η δουλειά, το χόμπυ μου, η κολλητή μου και εγώ να μην τον αναγνωρίζω καθόλου - ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΜΩΣ!!
Από ευγένεια να συζητώ μαζί του - και ταυτόχρονα να πασχίζω να θυμηθώ από που τον ξέρω - ενώ από την άλλη να ντρέπομαι να ρωτήσω "Συγνώμη, γνωριζόμαστε;". Ευτυχώς δηλαδή που φορούσα γυαλιά του ήλιου και δεν μπορούσε ο άνθρωπος να δει το αποβλακωμένο μου βλέμμα.
Χθες - 15 ολόκληρες μέρες μετά -εκεί που καθόμουν στο άσχετο μου ήρθε η επιφώτιση. Θυμήθηκα ότι ο συγκεκριμένος αρραβωνιάστηκε πρόσφατα μια φίλη. Θυμήθηκα επίσης ότι τον έχω δει άπειρες φορές και ντράπηκα τόσο μα τόσο πολυ...
Βρε, λες να παθαίνω Αλτζχάιμερ από τώρα;;

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

Πόυ είναι η κρίση οεο;;;

Όταν τον περασμένο Γενάρη είχε φτάσει η ώρα να μιλήσουμε για αύξηση, το αφέντικό μου, μου είπε: "Δεν μπορώ να σου δώσω μεγάλη αύξηση - παρόλο που είμαι πολύ ευχαριστημένος μαζί σου - λόγω της επερχόμενης οικονομικής κρίσης, που είμαστε σίγουροι ότι θα μας επηρεάσει."
Διαμαρτυρήθηκα, έδειξα φανερά τη δυσαρέσκεια μου, αλλά στην τελική συνέχισα να δουλεύω το ίδιο εντατικά και σκληρά όπως και πριν (βασικά μόνο το σαμάρι μου λείπει!).
Τώρα και αφού το πρώτο εξάμηνο του έτους έχει περάσει, διαπιστώνω τα ακόλουθα:
  1. Η κρίση ΔΕΝ μας έχει επηρεάσει (τουλάχιστον στον τομέα που εργάζομαι εγώ).
  2. Το αφεντικό μου διαμηνύει σε όλους, παντού και πάντοτε ότι είναι τόσο μα τόσο ευχαριστημένος μαζί μου (αλλά για αύξηση ούτε λόγος).
  3. Το γραφείο έχει γεμίσει με ένα σωρό καινούργιους υπαλλήλους (από secretaries, μέχρι μεταφράστριες και τεχνικούς) που οι περισσότεροι περιφέρονται άσκοπα μασουλώντας κρακεράκια και ρουφώντας τα φραπεδάκια τους.

Και συμπεράνω ότι στην Κύπρο η Οικονομική Κρίση δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο ένα πρόσχημα των εργοδοτών για να μην δίνουν Αύξηση στους υπαλλήλους τους!!

Η επανάσταση μου δεν θα αργήσει να έρθει.

Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Η μάχη της ανθοδέσμης

Κάθε φορά που δίνω το παρόν μου σε γάμους με πιάνει κατάθλιψη. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά επειδή κάθε ανύπαντρη 27χρονη Κύπρια που σέβεται τον ευαυτο της επιθυμεί όσο τίποτε άλλο στον κόσμο να φοράει η ιδια το λευκό νυφικό, παρά να συγχαίρει κάποια άλλη που το φοράει.
Ο γάμος που πήγα χθες δεν αποτελούσε εξαίρεση. Αχ βαχ έλεγα και αναστέναζα όσο παρακολουθούσα το μυστήριο κι αναρωτιόμουν πότε θα έρθει και η δική μου η σειρά να χορέψω το χορό του Ησαϊα. Πλάι μου στεκόταν ο φίλος μου, που το ανέκφραστο του ύφος, μου έδινε να καταλάβω ότι μάλλον η πρόταση γάμου, θα αργούσε να βγεί από τα χείλη του.
Όταν ωστόσο έφτασε η στιγμή να πετάξει η πανευτυχής νύφη την ανθοδέσμη αναθάρρεψα!
¨Κορίτσια έφτασε η στιμή" φώναξε μια από τις ομοιοπαθούσες φίλες μου. Αμέσως, σαν άλλος άνθρωπος αστραπή, έτρεξα, χώθηκα στο μπουλούκι των ανυπαντρων κοριτσιών και πήρα θέση μάχης πίσω από την νύφη. Έριξα κλεφτές ματιές δεξιά και αριστερά για να ελέγξω τον ανταγωνισμό. ¨Είμαστε εντάξει" σκέφτηκα και ετοιμάστηκα.
Η νύφη σε θέση βολής. Ετοιμάζεται, χαμογελά πονηρά και...πετάει την ανθοδέσμη. Όλα γίνονται λες σε αργή κίνηση. Η ανθοδέσμη εκτοξεύεται. Η ματιά μου την ακολουθεί. Η βολή είναι αδύναμη. Η ανθοδέσμη δεν κατευθύνεται προς το μπουλούκι των ανυπόμονων γυναικών αλλά κάπου στα αριστερά. Εκεί δεν υπάρχει καμιά να την πιάσει στον αέρα. Πέφτει στο πάτωμα. Τα μάτια μου γουρλώνουν. Δίπλα μου αρχίζουν να αλληλοσπρώχνονται. Από το μυαλό μου περνούν γρήγορες σκέψεις. Ίσως αν κάνω 2-3 γρήγορα βήματα να καταφέρω να την πιάσω. Προσπαθώ να πάω προς τα 'κει. Δεν προλαβαίνω. Βλέπω ένα χοντρό χέρι να την αρπάζει. Προφανώς η συμπαθητική ανύπαντρη θεία της νύφης ήταν πιο γρήγορη από όλες εμάς.
Επέστρεψα ψιλό-απογοητευμένη στη θέση μου. Με περίμενε χαμογελαστός ο φίλος μου. "Μόλις άκουσες ότι θα ρίξουν την ανθοδέσμη, έτρεξες..." μου είπε και μου έκλεισε το μάτι με νόημα. Τελικά ίσως να μην έχω λόγο να έχω κατάθλιψη στους γάμους, σκέφτηκα και του ανταπέδωσα ζεστά το χαμόγελο, μαζί με ένα γλυκό φιλί.